යුද්ධයේ නටඔුන් අභියස
සාමයේ ස`ද
ආකාශයෙන් මැකී යද්දි
කෙතරම් තරුකැට පෑයුවත්
අ`දුරුයි මුළු ලොවම
මා පියන්ට දරුවන්ද
දරුවන්ට මාපියන්ද
අහිමි වී
මැවෙන සුසුම් හ`ඩ
පැතිරෙම් ලහඹර පුරා
දෙසවන් අගුලූලනා
මුසල වෙඩි හ`ඩට
අහිංසක සා පැටවුන් වැනි
කිරි සප්පයන්ගේ හ`දවතට
කුමන සතුටක්ද කුරිරු යුද්ධයෙන්
මල් සමනලූන් සරසන
ළමා ලොව
වෙඩි උණ්ඩ වරුසා වලින්
තෙමී යන්නේ
උන්ගේම ආවාසනාවටදැයි නොදනිමි
එහෙත්....
දනිමි එක් දෙයක්
නැත ජයගත් කිසිවෙකු යුද්ධයෙන්
සාමයෙන්ම මිස
අද එක්වී වපුරමු අපි
සාමයේ මුල් බීජ
හෙට දිනේ
සාමයේ ඵල නෙලන්නට....
No comments:
Post a Comment